Provincie steunt voordracht ambacht Olieslager als immaterieel erfgoed
De provincie Drenthe gaat de voordracht van het ambacht olieslager voor de Inventaris Immaterieel Erfgoed Nederland, ondersteunen. Deze voordracht wordt gedaan onder aanvoering van koren- en oliemolen ‘Woldzigt’ samen met molenstichtingen uit de noordelijke provincies. ‘Woldzigt’ is samen met de ‘De Wachter’ in Zuidlaren één van twee overgebleven oliemolens in Drenthe.
De provincie ondersteunt alleen de voordracht. De betrokken molenstichtingen moeten zelf aantonen dat zij zorgdragen voor het ambacht in een borgingsplan en dat plan uitvoeren. In dat plan beschrijven zij hoe ze jonge mensen willen interesseren en opleiden voor het ambacht, zodat het behouden blijft, en hoe ze omgaan met hun archieven. “Het is een bijzonder ambacht dat wij graag willen behouden voor Drenthe”, aldus gedeputeerde Jisse Otter. “Bovendien draagt het ambacht olieslager bij aan het behoud van cultuurhistorische molens in Drenthe”.
De voordracht is voorbereid door molenstichtingen uit drie provincies. Uit elke provincie worden twee instanties gevraagd om de voordracht te ondersteunen. In Drenthe is dat naast de provincie Stichting Het Drentse Landschap als eigenaar van molen Woldzigt.
Olieslager
Het ambacht van Olieslager is aanvullend op de molenaar bij windmolens: de olieslager perst olie uit plantaardige zaden of noten en maakt lijnoliekoeken en/of lijnmeel. Olieslagers waren vroeger beroepskrachten die woonden in het dorp waar de molen stond. De olieslagers van nu zijn vrijwilligers die meestal in de buurt van de molen wonen en het ambacht in stand houden. Om het ambacht te kunnen behouden en borgen is het van belang dat er voldoende vrijwilligers zijn die de molen draaivaardig houden. Dat is ook belangrijk voor het behoud van het binnenwerk van de molen. Voor dit behoud, waarvoor vooral het draaien van de molens van belang is, verleent de provincie jaarlijks een subsidie aan de Molenstichting Drenthe.
Immaterieel erfgoed
Immaterieel erfgoed is ‘levend erfgoed’. Het gaat over sociale gewoonten, voorstellingen, rituelen, tradities, uitdrukkingen, bijzondere kennis of vaardigheden die gemeenschappen en groepen (en soms zelfs individuen) erkennen als een vorm van cultureel erfgoed. Een bijzonder kenmerk is dat het wordt overgedragen van generatie op generatie en belangrijk is voor een gemeenschappelijke identiteit. In Nederland mogen alleen tradities voor de internationale lijsten UNESCO Immaterieel erfgoed worden voorgedragen die al op de Inventaris Immaterieel Erfgoed Nederland staan. Het ambacht van de Molenaar staat al op de nationale Immaterieel erfgoed lijst en is na de nationale voordracht inmiddels ook internationaal erkend als UNESCO Immaterieel erfgoed.