Het Odensehuis in Meppel


In Nederland zijn er ruim 290.000 mensen met dementie, waarvan de meesten nog zelfstandig wonen, een wens van vele ouderen. In Meppel/Westerveld is, mede dankzij de provincie, een Odensehuis gerealiseerd waar deze doelgroep naartoe kan gaan. Het is een vrij inloophuis voor en door mensen met geheugenproblemen en dementie, maar ook voor hun naasten. Coördinator Marja Meppelink: “Het is een veilig vangnet waar partners ook welkom zijn. Soms komen mantelzorgers alleen, om even afleiding te hebben of ervaringen uit te wisselen. Dat kan allemaal.

In het Odensehuis kunnen mensen met geheugenproblemen en (beginnende) dementie op elk door hen gekozen moment binnenlopen. Het is belangrijk dat zij een leven leiden waarbij ze gelijkwaardig en geaccepteerd in de samenleving meedoen en waaraan zij, ondanks de beperking van hun ziekte, een zinvolle bijdrage kunnen leveren. Marja: “We gaan uit van de eigen regie van de deelnemers. In feite organiseren we geen activiteiten, maar bepalen de deelnemers wat we gaan doen. Als dat het spelen van een kaartspel is, een taart bakken of een wandeling maken, dan doen we dat. Wij werken vraaggestuurd.”

Er ontstaan vriendschappen en er worden mooie gesprekken gevoerd


Dagbesteding

Het Odensehuis is een vrijwilligersorganisatie. In Meppel/Westerveld komen gemiddeld 15 mensen per dag: zowel vrijwilligers als deelnemers. De 83-jarige Yvonne Hontelé uit Uffelte is er regelmatig te vinden. Voor haar is het een prettige dagbesteding. Yvonne: “Ik vind het Odensehuis een goed initiatief. Het is fijn om gelijkgestemden te treffen. Het voelt vertrouwd en ik ben blij dat ik hier terecht kan. Ik woon alleen en op mijn leeftijd zijn veel van mijn vrienden gaan hemelen. Die kan ik niet meer opzoeken. Ik wil ook niet alleen thuis zitten, dan word je gek. Dat is niet goed voor een mens. Als je hier elke week komt, leer je elkaar vanzelf beter kennen. We praten met elkaar en soms doen we een activiteit. Ik was vroeger journalist, heb veel gereisd en gefietst, maar ik ben nu iets minder actief. Ik hou van lezen en dat doe ik hier ook veel. Aan het einde van de dag spelen we vaak een potje Rummikub, dat is goed voor het geheugen. Ik kom donderdag en vrijdag om 11 uur en ga om 16 uur weer weg, met de regiotaxi. Ik verheug me er altijd op om te komen.”

Yvonne Hontelé

Waardevol

Marja ziet dagelijks de effecten van de ontmoetingen in het inloophuis. Ze ziet dat er vriendschappen ontstaan en dat er mooie gesprekken worden gevoerd. In een ongedwongen en informele sfeer wordt advies en ondersteuning geboden. Marja: “We kunnen het overal over hebben. In één gesprek kan het gaan over euthanasie en over welke bikini we gaan aantrekken. Daarbij houden we wel in de gaten of het nog prettig is. Het fijne hiervan is dat lotgenoten ervaringen kunnen delen en elkaar tips kunnen geven. Dat is zo waardevol.” Deelnemers hoeven geen indicatie te hebben om het Odensehuis te kunnen bezoeken. “Je kunt het zien als respijtzorg. Er zijn een heleboel mensen die tussen het wal en schip raken en er zijn een hoop mantelzorgers die overbelast zijn. Deze mensen kunnen hier even bijkomen en een kopje koffie drinken. Uit onderzoek blijkt dat het Odensehuis goed scoort op sociaal gebied, maar ook op financieel gebied. Je houdt iemand op deze manier toch langer uit de formele zorg. En dat moet ook, want vaak staan mensen met beginnende dementie nog midden in het leven.”